Miðbæjar-vandinn 20. september 2007 05:30 Hvað er að þessu liði? Slagandi um helgi eftir helgi, mígandi utan í veggi, slefandi fullt og ógeðslegt í örvæntingarfullri leit að einhverju til að dempa depurðina og einhverjum til að fjölga sér með. Getur þetta lið ekki hist í iðnaðarhverfum svo Egill Helgason og Þráinn Bertelsson geti hlaupið á náttbuxunum eftir baguette kl. 8 á laugardagsmorgni án þess að stíga í ælu eða fá einn gúmoren hjá vitstola ofbeldishnakka? Á meðan áfengi er ekki bara leyft heldur líka selt af ríkinu verður einhvers staðar að vera hægt að drekka það. Eða er kannski einhver byrjaður að tala um áfengisbann í hinni miklu miðbæjarmóðursýkisumræðu sem nú fer fram? Reyndar væri mér alveg sama þótt mér væri bannað að finna á mér - áfengisvíma er eitthvað svo aumingjalegt ástand og Pálmi Gunnarsson hafði alveg rétt fyrir sér þarna um árið - en verður maður ekki að hugsa um heildina? Fjölmörgum er fró í því að hrynja íða, enda ekki furða þar sem lífið á skerinu snýst um að þræla myrkranna á milli til að hafa efni á að láta öll gráðugu einokunarfyrirtækin á landinu taka sig í bakaríið. Er nema von að Íslendingar séu drykkjusjúkir? Grænlendingar hvað? Sjálfur er ég sem betur fer sloppinn, en þarna slarkaði ég áratugum saman, mígandi í sund, brjótandi flöskur, dettandi á svellbunkum, rífandi kjaft og verandi sá fulli hálfviti sem áfengisframleiðendur minnast aldrei á í auglýsingunum sínum. Ég lagði reyndar aldrei hendur á neinn, enda ekki algjör hálfviti, og slapp við að vera barinn, sem er heppni. Ef borðalagður Stefán Eiríksson hefði leitt mig niðrá stöð og sektað um tíu þúsund kall fyrir að míga á rúðuna í Dressmann hefði ég orðið brjálaður, en sennilega aldrei migið á rúðu aftur. Nóg að láta skemma fyrir sér kvöldið einu sinni. Stærsti miðbæjarvandinn er sá að allir - og þá meina ég nákvæmlega allir - sætta sig bara ekki við að vera heima hjá sér að horfa á fjölskyldumyndina á RÚV. Það verður aldrei. Og áfengisvíma mun lengi þykja eftirsóknarverð. Miðbæjarvandinn er því kominn til að vera. Tja, nema risastóru verslunarmiðstöðinni sem nú er verið að reisa á leiðinni til Mosfellsbæjar verði breytt í stærsta skemmtistað í heimi. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Dr. Gunni Mest lesið Það er allt í lagi að vera þú sjálfur - Opið bréf til Snorra Mássonar Kári Stefánsson Skoðun Viðreisn er Samfylkingin Júlíus Viggó Ólafsson Skoðun Ráðherrann Gísli Hvanndal Jakobsson Skoðun Er skynsemi Sigmundar Davíðs o.fl. skynsamleg? Ole Anton Bieltvedt Skoðun Sjálfskaparvíti Samfylkingar og Viðreisnar Birta Karen Tryggvadóttir Skoðun Samfylkingin hafnar einkavæðingu í skólakerfinu Arnór Heiðar Benónýsson,Anna María Jónsdóttir Skoðun Er heilbrigði besta lausnin? Lukka Pálsdóttir Skoðun Þarf Ábyrg framtíð 14,1% til að komast í kappræður Heimildarinnar? Jóhannes Loftsson Skoðun Baráttan um Ísland og sjálfstæði þjóðar Ragnar Þór Ingólfsson Skoðun Alvöru aðgerðir í húsnæðismálum – x við V Svandís Svavarsdóttir Skoðun
Hvað er að þessu liði? Slagandi um helgi eftir helgi, mígandi utan í veggi, slefandi fullt og ógeðslegt í örvæntingarfullri leit að einhverju til að dempa depurðina og einhverjum til að fjölga sér með. Getur þetta lið ekki hist í iðnaðarhverfum svo Egill Helgason og Þráinn Bertelsson geti hlaupið á náttbuxunum eftir baguette kl. 8 á laugardagsmorgni án þess að stíga í ælu eða fá einn gúmoren hjá vitstola ofbeldishnakka? Á meðan áfengi er ekki bara leyft heldur líka selt af ríkinu verður einhvers staðar að vera hægt að drekka það. Eða er kannski einhver byrjaður að tala um áfengisbann í hinni miklu miðbæjarmóðursýkisumræðu sem nú fer fram? Reyndar væri mér alveg sama þótt mér væri bannað að finna á mér - áfengisvíma er eitthvað svo aumingjalegt ástand og Pálmi Gunnarsson hafði alveg rétt fyrir sér þarna um árið - en verður maður ekki að hugsa um heildina? Fjölmörgum er fró í því að hrynja íða, enda ekki furða þar sem lífið á skerinu snýst um að þræla myrkranna á milli til að hafa efni á að láta öll gráðugu einokunarfyrirtækin á landinu taka sig í bakaríið. Er nema von að Íslendingar séu drykkjusjúkir? Grænlendingar hvað? Sjálfur er ég sem betur fer sloppinn, en þarna slarkaði ég áratugum saman, mígandi í sund, brjótandi flöskur, dettandi á svellbunkum, rífandi kjaft og verandi sá fulli hálfviti sem áfengisframleiðendur minnast aldrei á í auglýsingunum sínum. Ég lagði reyndar aldrei hendur á neinn, enda ekki algjör hálfviti, og slapp við að vera barinn, sem er heppni. Ef borðalagður Stefán Eiríksson hefði leitt mig niðrá stöð og sektað um tíu þúsund kall fyrir að míga á rúðuna í Dressmann hefði ég orðið brjálaður, en sennilega aldrei migið á rúðu aftur. Nóg að láta skemma fyrir sér kvöldið einu sinni. Stærsti miðbæjarvandinn er sá að allir - og þá meina ég nákvæmlega allir - sætta sig bara ekki við að vera heima hjá sér að horfa á fjölskyldumyndina á RÚV. Það verður aldrei. Og áfengisvíma mun lengi þykja eftirsóknarverð. Miðbæjarvandinn er því kominn til að vera. Tja, nema risastóru verslunarmiðstöðinni sem nú er verið að reisa á leiðinni til Mosfellsbæjar verði breytt í stærsta skemmtistað í heimi.
Samfylkingin hafnar einkavæðingu í skólakerfinu Arnór Heiðar Benónýsson,Anna María Jónsdóttir Skoðun
Samfylkingin hafnar einkavæðingu í skólakerfinu Arnór Heiðar Benónýsson,Anna María Jónsdóttir Skoðun