Samþykkt Sjálfstæðisflokksins Björn Friðfinnsson skrifar skrifar 29. júní 2010 06:30 Samþykkt flokksþings Sjálfstæðisflokksins hinn 26. júní s.l. er þeim flokki til mikillar vanvirðu. Samþykkt var að draga ætti til baka aðildarumsókn Íslendinga að ESB. Samþykktin kom að vísu ekki á óvart eins og tónninn hefur að undanförnu verið í málgagni flokksins, Morgunblaðinu, og ýmsum yfirlýsingum formanns flokksins, en báðir virðast þessir aðilar nú með öllu heillum horfnir. Samþykkt flokksþingsins er að mínu mati heimskuleg og merkir það að Íslendingar megi ekki fá að kynnast því, hvaða kjör séu í boði, ef þeir ákveða með ítarlegri yfirvegun og meðfylgjandi þjóðaratkvæðagreiðslu að semja um aðild að ESB. Hún gefur einnig Morgun- og Bændablaðinu færi á að matreiða margvíslegar firrur um málefni ESB fyrir lesendur sína um áhrif sambandsaðildar. Nú vill svo til að sökum aðildar Íslands að Evrópska efnahagssvæðinu, sem Sjálfstæðisflokkurinn hafði blessunarlega gæfu til að styðja, er stöðugt í gangi samræming á þeim sviðum sem EES-samningurinn spannar. Mikill fjöldi landsmanna hefur af þeim sökum lagt stund á Evrópufræði í menntastofnunum landsins og fjallað á ýmsan hátt um hin samræmdu fræði og reglur. Verulegur hluti af nýrri löggjöf sem árlega er sett í lögum og reglugerðum hérlendis á rætur að rekja til hinna sameiginlegu Evrópureglna. Gallinn við þessa skipan er sá að ríkin í EFTA-hlið EES samningsins hafa ekki komið að mótun nýrra reglna. Upprunalega var gert ráð fyrir að þau hefðu slík áhrif með þátttöku í tilteknum nefndum framkvæmdastjórnar ESB, sem fjölluðu um breytingar og nýsköpun reglna EES-svæðisins. Síðan hefur vægi þings ESB í nýrri reglumótun vaxið á kostnað framkvæmdastjórnarinnar og þar með möguleikum EFTA-ríkjanna til áhrifa í því sambandi. Við sitjum því í vissum skilningi „í kjallaranum" og tökum við þeim ákvörðunum sem teknar eru á „efri hæðunum". Menn kunna að gera lítið úr þeim áhrifum sem Íslendingar kynnu að öðlast við inngöngu í ESB. Viðræður mínar við kunningja úr hópi þingmanna Evrópuráðsins benda hins vegar til þess gagnstæða. Áhrif þingmanna Evrópuráðsins byggjast hins vegar ekki á „morfís"ræðutækni með tilheyrandi höfuðhnykkjum og innihaldslausu kjaftæði, eins og nú virðist eiga vaxandi fylgi að fagna á löggjafarsamkomu þjóðarinnar. Áhrifin myndast af vönduðum röksemdum í málflutningi og hæflileikum þingmanna til að mynda „blokkir" um tiltekið málefni á þinginu, oft á tíðum þvert á þau sjónarmið sem uppi kunna að vera meðal hinni stærri og öflugri ríkja bandalagsins. Þannig hefur t.d. Svíum tekist að hafa mikil áhrif á mótun umhverfislöggjafar ESB og fulltrúi Möltu er nú í lykilaðstöðu í fjármálastýringu sambandsins. Evrópusambandið er bandalag friðar og farsældar. Vandamál einstakra ríkja er vandamál þeirra allra eins og reynt hefur á að undanförnu. Stofnríkin voru upphaflega 6 en eru nú 27. Sambandið er nú þungaviktaraðili hvar sem það kýs að nýta fjárhagslegan mátt sinn og viðbragðsstofnanir. Það er ekki hernaðarbandalag , þótt ýmsar aðildarþjóðir þess séu jafnframt aðilar að hernaðarbandalagi. Sambandið mótar í vaxandi mæli rödd Evrópu andspænis alvarlegustu vandamálum heimsbyggðarinnar á okkar tímum. Vandamál íslensku þjóðarinnar á þessum sumardögum eru okkur vel kunn, en viðbrögð margra við þeim eru oft illskiljanleg. Þannig er hin margfræga Icesave-deila vandamál sem að margra mati er Evrópusambandinu að kenna fremur en þeim bankaskúrkum sem hana sköpuðu og eftirlitsaðilum sem sváfu á verðinum. Það, að einstakir aðilar innan Evrópusambandsins skuli hafa viðrað sjónarmið andstæð málflutningi íslenskra stjórnvalda ,virðist af mörgum talið ómakleg „árás" Evrópusambandsins á íslensku þjóðina sem útiloki aðild okkar að slíku bandalagi. Sá sem þessar línur ritað hefur til þessa verið bjartsýnn á framtíð íslenskrar þjóðar, en því miður verð ég nú að að játa að innstæða þeirrar bjartsýni fer nú þverrandi. Ljóst er að stór hluti þjóðarinnar vill nú einangra okkur frá ímynduðum óvinum meðal nágranna- og samstarfsþjóða okkar og auknu ríkjasamstarfi í álfunni. Aðild að merkilegustu samstarfsstofnun eftirstríðsáranna skal hafnað án þess að að kannað sé hvaða skilmálar eru í boði. Áfram skal láta við það setið að taka við nýjum EES- samstarfsreglum án þess að hafa um þær fjallað innan viðeigandi löggjafarstofnun Evrópusamstarfsins. Ljóst er að smám saman rekur okkur út úr evrópsku samstarfi fyrir eigin tilverknað. Hinir málglöðu „Morfis" bullukollar og aðrir andstæðingar Evrópusamstarfsins í Sjálfstæðisflokknum, geta óendanlega haldið áfram að verja hvaða „rugl-málstað" sem þeim er fenginn. Ég óttast þær afleiðingar hinnar þröngsýnu afstöðu sem hér um ræðir, að ungir og vel menntaðir Íslendingar muni í vaxandi mæli greiða atkvæði „með fótunum" og yfirgefa landið til að velja sér búsetu í ríkjum þar sem opinberri þröngsýni og heimsku er ekki hampað á flokksþingum stórra stjórnmálaflokka. Flokka, sem vilja láta taka sig alvarlega. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Skoðun Mest lesið Þarf ég að flytja úr landi? Katrín Sigríður J. Steingrímsdóttir Skoðun Borgið lausnargjaldið Ólafur Hauksson Skoðun Hvað viltu að bíði þín heima? Þórdís Dröfn Andrésdóttir Skoðun Bannað að lækna sykursýki II Lukka Pálsdóttir Skoðun Íslenski fasteignamarkaðurinn: spilavíti þar sem húsið vinnur alltaf Ingvar Þóroddsson Skoðun Jæja, ræðum þá þetta dásamlega Evrópusamband Haraldur Ólafsson Skoðun Krónan eða evran? Kostir og gallar Hilmar Þór Hilmarsson Skoðun Barnaskapur Bjarna Ben; Fjölmargar þjóðir með meiri kaupmátt en við! Ole Anton Bieltvedt Skoðun Misskilin mannúð í hælisleitendamálum Nanna Margrét Gunnlaugsdóttir Skoðun 11 ástæður fyrir því að kjósa Pírata Baldur Karl Magnússon Skoðun Skoðun Skoðun Jólaheimsóknir á aðventunni Guðrún Karls Helgudóttir skrifar Skoðun Íslenski fasteignamarkaðurinn: spilavíti þar sem húsið vinnur alltaf Ingvar Þóroddsson skrifar Skoðun Borgið lausnargjaldið Ólafur Hauksson skrifar Skoðun Hvað viltu að bíði þín heima? Þórdís Dröfn Andrésdóttir skrifar Skoðun Þarf ég að flytja úr landi? Katrín Sigríður J. Steingrímsdóttir skrifar Skoðun 11 ástæður fyrir því að kjósa Pírata Baldur Karl Magnússon skrifar Skoðun Misskilin mannúð í hælisleitendamálum Nanna Margrét Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Hvert er fóðrið til að skipulögð glæpastarfsemi geti þrifist hér á landi? Jú, villuráfandi stefnulaus ungmenni! Davíð Bergmann skrifar Skoðun „Útlendingar“ og „þetta fólk“ Jasmina Vajzović Crnac skrifar Skoðun Erum við ekki betri en Talibanar? Hildur Þórðardóttir skrifar Skoðun Af hverju ég styð Samfylkinguna – og Hannes Sigurbjörn Jónsson Ásbjörn Þór Ásbjörnsson skrifar Skoðun Lyftistöng fyrir samfélagið Bragi Bjarnason skrifar Skoðun Stöndum með ungu fólki og fjölskyldum Ragna Sigurðardóttir,Jóhann Páll Jóhannsson skrifar Skoðun Þrælakistur samtímans? Gunnar Hólmsteinn Ársælsson skrifar Skoðun Bannað að lækna sykursýki II Lukka Pálsdóttir skrifar Skoðun Hvað kostar vímuefnavandinn? Lilja Sif Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Hægri menn vega að heilbrigðiskerfinu Stefán Ólafsson skrifar Skoðun Jæja, ræðum þá þetta dásamlega Evrópusamband Haraldur Ólafsson skrifar Skoðun Kvikmyndagerð á Íslandi: Næstu skref Lilja Dögg Alfreðsdóttir skrifar Skoðun Sigurður Ingi og óverðtryggingin Hjalti Þórisson skrifar Skoðun Varnarveggur gegn vonbrigðum Sanna Magdalena Mörtudóttir skrifar Skoðun Flokkur fólksins vill efla byggð um land allt! Lilja Rafney Magnúsdóttir skrifar Skoðun Barnaskapur Bjarna Ben; Fjölmargar þjóðir með meiri kaupmátt en við! Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Gekk ég yfir sjó og land og ríkisstofnanir líka Magnús Guðmundsson skrifar Skoðun Getur þú fengið þá hjálp sem þú þarft ef andlega heilsan hrörnar? Sigurrós Eggertsdóttir skrifar Skoðun Skilum skömminni Elín Birna Olsen skrifar Skoðun Reynir Samband sveitarfélaga að spilla gerð kennarasamninga? Ragnar Þór Pétursson skrifar Skoðun Hefur sálfræðileg meðferð áhrif á líkamlegt heilbrigði? Rúnar Helgi Andrason skrifar Skoðun Vaxtahækkanir og brotið traust - hver ber ábyrgð? Sandra B. Franks skrifar Skoðun Rödd friðar þarf að hljóma skærar Arnar Þór Jónsson skrifar Sjá meira
Samþykkt flokksþings Sjálfstæðisflokksins hinn 26. júní s.l. er þeim flokki til mikillar vanvirðu. Samþykkt var að draga ætti til baka aðildarumsókn Íslendinga að ESB. Samþykktin kom að vísu ekki á óvart eins og tónninn hefur að undanförnu verið í málgagni flokksins, Morgunblaðinu, og ýmsum yfirlýsingum formanns flokksins, en báðir virðast þessir aðilar nú með öllu heillum horfnir. Samþykkt flokksþingsins er að mínu mati heimskuleg og merkir það að Íslendingar megi ekki fá að kynnast því, hvaða kjör séu í boði, ef þeir ákveða með ítarlegri yfirvegun og meðfylgjandi þjóðaratkvæðagreiðslu að semja um aðild að ESB. Hún gefur einnig Morgun- og Bændablaðinu færi á að matreiða margvíslegar firrur um málefni ESB fyrir lesendur sína um áhrif sambandsaðildar. Nú vill svo til að sökum aðildar Íslands að Evrópska efnahagssvæðinu, sem Sjálfstæðisflokkurinn hafði blessunarlega gæfu til að styðja, er stöðugt í gangi samræming á þeim sviðum sem EES-samningurinn spannar. Mikill fjöldi landsmanna hefur af þeim sökum lagt stund á Evrópufræði í menntastofnunum landsins og fjallað á ýmsan hátt um hin samræmdu fræði og reglur. Verulegur hluti af nýrri löggjöf sem árlega er sett í lögum og reglugerðum hérlendis á rætur að rekja til hinna sameiginlegu Evrópureglna. Gallinn við þessa skipan er sá að ríkin í EFTA-hlið EES samningsins hafa ekki komið að mótun nýrra reglna. Upprunalega var gert ráð fyrir að þau hefðu slík áhrif með þátttöku í tilteknum nefndum framkvæmdastjórnar ESB, sem fjölluðu um breytingar og nýsköpun reglna EES-svæðisins. Síðan hefur vægi þings ESB í nýrri reglumótun vaxið á kostnað framkvæmdastjórnarinnar og þar með möguleikum EFTA-ríkjanna til áhrifa í því sambandi. Við sitjum því í vissum skilningi „í kjallaranum" og tökum við þeim ákvörðunum sem teknar eru á „efri hæðunum". Menn kunna að gera lítið úr þeim áhrifum sem Íslendingar kynnu að öðlast við inngöngu í ESB. Viðræður mínar við kunningja úr hópi þingmanna Evrópuráðsins benda hins vegar til þess gagnstæða. Áhrif þingmanna Evrópuráðsins byggjast hins vegar ekki á „morfís"ræðutækni með tilheyrandi höfuðhnykkjum og innihaldslausu kjaftæði, eins og nú virðist eiga vaxandi fylgi að fagna á löggjafarsamkomu þjóðarinnar. Áhrifin myndast af vönduðum röksemdum í málflutningi og hæflileikum þingmanna til að mynda „blokkir" um tiltekið málefni á þinginu, oft á tíðum þvert á þau sjónarmið sem uppi kunna að vera meðal hinni stærri og öflugri ríkja bandalagsins. Þannig hefur t.d. Svíum tekist að hafa mikil áhrif á mótun umhverfislöggjafar ESB og fulltrúi Möltu er nú í lykilaðstöðu í fjármálastýringu sambandsins. Evrópusambandið er bandalag friðar og farsældar. Vandamál einstakra ríkja er vandamál þeirra allra eins og reynt hefur á að undanförnu. Stofnríkin voru upphaflega 6 en eru nú 27. Sambandið er nú þungaviktaraðili hvar sem það kýs að nýta fjárhagslegan mátt sinn og viðbragðsstofnanir. Það er ekki hernaðarbandalag , þótt ýmsar aðildarþjóðir þess séu jafnframt aðilar að hernaðarbandalagi. Sambandið mótar í vaxandi mæli rödd Evrópu andspænis alvarlegustu vandamálum heimsbyggðarinnar á okkar tímum. Vandamál íslensku þjóðarinnar á þessum sumardögum eru okkur vel kunn, en viðbrögð margra við þeim eru oft illskiljanleg. Þannig er hin margfræga Icesave-deila vandamál sem að margra mati er Evrópusambandinu að kenna fremur en þeim bankaskúrkum sem hana sköpuðu og eftirlitsaðilum sem sváfu á verðinum. Það, að einstakir aðilar innan Evrópusambandsins skuli hafa viðrað sjónarmið andstæð málflutningi íslenskra stjórnvalda ,virðist af mörgum talið ómakleg „árás" Evrópusambandsins á íslensku þjóðina sem útiloki aðild okkar að slíku bandalagi. Sá sem þessar línur ritað hefur til þessa verið bjartsýnn á framtíð íslenskrar þjóðar, en því miður verð ég nú að að játa að innstæða þeirrar bjartsýni fer nú þverrandi. Ljóst er að stór hluti þjóðarinnar vill nú einangra okkur frá ímynduðum óvinum meðal nágranna- og samstarfsþjóða okkar og auknu ríkjasamstarfi í álfunni. Aðild að merkilegustu samstarfsstofnun eftirstríðsáranna skal hafnað án þess að að kannað sé hvaða skilmálar eru í boði. Áfram skal láta við það setið að taka við nýjum EES- samstarfsreglum án þess að hafa um þær fjallað innan viðeigandi löggjafarstofnun Evrópusamstarfsins. Ljóst er að smám saman rekur okkur út úr evrópsku samstarfi fyrir eigin tilverknað. Hinir málglöðu „Morfis" bullukollar og aðrir andstæðingar Evrópusamstarfsins í Sjálfstæðisflokknum, geta óendanlega haldið áfram að verja hvaða „rugl-málstað" sem þeim er fenginn. Ég óttast þær afleiðingar hinnar þröngsýnu afstöðu sem hér um ræðir, að ungir og vel menntaðir Íslendingar muni í vaxandi mæli greiða atkvæði „með fótunum" og yfirgefa landið til að velja sér búsetu í ríkjum þar sem opinberri þröngsýni og heimsku er ekki hampað á flokksþingum stórra stjórnmálaflokka. Flokka, sem vilja láta taka sig alvarlega.
Skoðun Íslenski fasteignamarkaðurinn: spilavíti þar sem húsið vinnur alltaf Ingvar Þóroddsson skrifar
Skoðun Hvert er fóðrið til að skipulögð glæpastarfsemi geti þrifist hér á landi? Jú, villuráfandi stefnulaus ungmenni! Davíð Bergmann skrifar
Skoðun Af hverju ég styð Samfylkinguna – og Hannes Sigurbjörn Jónsson Ásbjörn Þór Ásbjörnsson skrifar
Skoðun Barnaskapur Bjarna Ben; Fjölmargar þjóðir með meiri kaupmátt en við! Ole Anton Bieltvedt skrifar
Skoðun Getur þú fengið þá hjálp sem þú þarft ef andlega heilsan hrörnar? Sigurrós Eggertsdóttir skrifar