Fyndni fulli kallinn Jón Sigurður Eyjólfsson skrifar 24. ágúst 2011 06:00 Á mínum bernskuárum hafði ég óskaplega gaman af fullum körlum. Það var hreinn hvalreki fyrir okkur krakkana í þorpinu þegar við fundum karla sem höfðu slysast til að vera ölvaðir á kristilegum tíma. Vorum við þá ekki lengi að fjölmenna í kringum þessa ólánsömu menn sem létu kjánalega okkur krökkunum til ómældrar kátínu. Samtal þeirra og hátterni allt var svo absúrd að úr varð hin mesta skemmtan. Það bar ekki alltaf svo vel í veiði hjá skemmtanaglaðri æskunni en þó var stundum hægt að verða sér úti um svona grátt gaman ef maður gat vakað nógu lengi og fylgst síðan með í gegnum gluggatjöldin þegar fólk var að tínast heim af dansleikjum í Baldurshaga. Þá vildi stundum slæðast með vegfarendum fyndnir fullir karlar sem létu kjánalega til að skemmta hinum sem farið höfðu á mis við brenglunina í Bakkusi. Í Reykjavík var síðan hægt að ganga að svona körlum vísum. Síðan taldi ég mig hafa vaxið upp úr þessu gráa gamni en komst að því í Grænlandsferð einni árið 2003 að svo var ekki. Þar urðu nokkrir hvalveiðimenn, sem ég slóst í för með, strax að fyndnum fullum körlum eftir tvö staup. Með kjánaskap sínum héldu þeir mér kátum fram eftir kvöldi. Rifjaðist þarna upp fyrir mér að ég hafði ekki séð slíkan fyllibyttuleikþátt lengi og hafði ég þó oft verið innan um drukkna Íslendinga. Þá rann upp fyrir mér sú staðreynd að fyndni fulli Íslendingurinn væri á slíku undanhaldi að setja mætti hann á menningarlegan válista. Þetta þótti mér hrikaleg þróun, sérstaklega í ljósi þess að drykkfelldum Íslendingum hafði síður en svo fækkað. En hvað varð af honum? Hvarf hann vegna þess að fylliríið hætti að vera fyndið á Íslandi? Eða hafði barnaefni og gamanmyndum fleygt svo fram að hann þurfti undan að láta í samkeppninni? Eða er þetta Boga og Örvari að kenna? Fljótlega missti ég áhugann á þessum spurningum þar sem aðrar og áhugaverðari vöknuðu. Til dæmis, ef fulli karlinn er ekki rænulausari en svo að hann getur tekið þá ákvörðun að hætta að vera kjánalegur trúður, getur hann þá ekki ákveðið að hætta allri þessari vitleysu sem hann gerir ekki nema í skjóli ölvunar? Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Bakþankar Jón Sigurður Eyjólfsson Mest lesið Það er allt í lagi að vera þú sjálfur - Opið bréf til Snorra Mássonar Kári Stefánsson Skoðun Samfélag án Pírata Lenya Rún Taha Karim Skoðun Foreldrar, ömmur og afar þessa lands - áskorun til ykkar! Ragnheiður Stephensen Skoðun Við sem förum til Tenerife - Vaxta og húsnæðispyntingar á almenningi komið frá lífeyrissjóðum og leigufélögum Hreinn Pétursson Skoðun Hver er munurinn á Viðreisn og Samfylkingu? Soffía Svanhvít Árnadóttir Skoðun Krónan eða evran? Kostir og gallar Hilmar Þór Hilmarsson Skoðun Annarra manna peningar eru peningar okkar allra Davíð Þór Jónsson Skoðun Ég á ‘etta, ég má ‘etta Jón Ármann Steinsson Skoðun Helvítis fokking fokk!! Er ekki nóg komið? Maríanna H. Helgadóttir Skoðun Þarf ég að flytja úr landi? Katrín Sigríður J. Steingrímsdóttir Skoðun
Á mínum bernskuárum hafði ég óskaplega gaman af fullum körlum. Það var hreinn hvalreki fyrir okkur krakkana í þorpinu þegar við fundum karla sem höfðu slysast til að vera ölvaðir á kristilegum tíma. Vorum við þá ekki lengi að fjölmenna í kringum þessa ólánsömu menn sem létu kjánalega okkur krökkunum til ómældrar kátínu. Samtal þeirra og hátterni allt var svo absúrd að úr varð hin mesta skemmtan. Það bar ekki alltaf svo vel í veiði hjá skemmtanaglaðri æskunni en þó var stundum hægt að verða sér úti um svona grátt gaman ef maður gat vakað nógu lengi og fylgst síðan með í gegnum gluggatjöldin þegar fólk var að tínast heim af dansleikjum í Baldurshaga. Þá vildi stundum slæðast með vegfarendum fyndnir fullir karlar sem létu kjánalega til að skemmta hinum sem farið höfðu á mis við brenglunina í Bakkusi. Í Reykjavík var síðan hægt að ganga að svona körlum vísum. Síðan taldi ég mig hafa vaxið upp úr þessu gráa gamni en komst að því í Grænlandsferð einni árið 2003 að svo var ekki. Þar urðu nokkrir hvalveiðimenn, sem ég slóst í för með, strax að fyndnum fullum körlum eftir tvö staup. Með kjánaskap sínum héldu þeir mér kátum fram eftir kvöldi. Rifjaðist þarna upp fyrir mér að ég hafði ekki séð slíkan fyllibyttuleikþátt lengi og hafði ég þó oft verið innan um drukkna Íslendinga. Þá rann upp fyrir mér sú staðreynd að fyndni fulli Íslendingurinn væri á slíku undanhaldi að setja mætti hann á menningarlegan válista. Þetta þótti mér hrikaleg þróun, sérstaklega í ljósi þess að drykkfelldum Íslendingum hafði síður en svo fækkað. En hvað varð af honum? Hvarf hann vegna þess að fylliríið hætti að vera fyndið á Íslandi? Eða hafði barnaefni og gamanmyndum fleygt svo fram að hann þurfti undan að láta í samkeppninni? Eða er þetta Boga og Örvari að kenna? Fljótlega missti ég áhugann á þessum spurningum þar sem aðrar og áhugaverðari vöknuðu. Til dæmis, ef fulli karlinn er ekki rænulausari en svo að hann getur tekið þá ákvörðun að hætta að vera kjánalegur trúður, getur hann þá ekki ákveðið að hætta allri þessari vitleysu sem hann gerir ekki nema í skjóli ölvunar?
Við sem förum til Tenerife - Vaxta og húsnæðispyntingar á almenningi komið frá lífeyrissjóðum og leigufélögum Hreinn Pétursson Skoðun
Við sem förum til Tenerife - Vaxta og húsnæðispyntingar á almenningi komið frá lífeyrissjóðum og leigufélögum Hreinn Pétursson Skoðun