Sakar Við­skipta­blaðið og Morgun­blaðið um saman­tekin ráð gegn sér

Uppgjöf og örvænting íhaldsins.

Samantekin ráð virðast nú vera hjá Mogganum og Viðskiptablaðinu að gefast upp á að ræða um mína pólitík á efnislegum grunni og reyna nú bara að keyra konuna niður með smjörklípum, óhróðri og gera lítið úr jafnaðarmannaskoðunum mínum. Illa hefur gengið hjá þeim að svara málflutningi mínum og okkar í Samfylkingunni um lífskjarabreytingarnar sem eru vel gerlegar með jafnaðarmannastjórn og þá fara menn í örvæntingarkasti að snúa út úr og afbaka staðreyndir um minn persónulega fjárhag. Þeir hafa nákvæmlega ekkert efnislega fram að færa.

Ég er víst ekki nógu mikill jafnaðarmaður vilja þeir halda fram. Ástæðan verandi sú að stuttu eftir að ég flutti heim úr námi og hóf störf í Kviku þá setti ég stóran hluta af persónulegum sparnaði mínum og mannsins míns í réttindi fyrir hlut í bankanum. Upphæð sem okkur munaði mjög mikið um. Þarna erum við hjónin nýkomin úr námi og vinnu, með lítið á milli handanna, en tókum þá ákvörðun um að leggja í þessa fjárfestingu. Ef verð á bréfum í bankanum hefði staðið í stað, eða jafnvel aðeins hækkað hóflega, hvað þá lækkað, hefðum við tapað allri fjárfestingunni.

Ég fékk ekki 1 kr. í kaupaukagreiðslu frá Kviku og borgaði fyrir mína eigin fjárfestingu í félaginu takk fyrir mig. Fjárfesting sem kom vel út, eins og margar fjárfestingar á hlutabréfamarkaði undanfarin ár. Síðast þegar ég vissi mega fleiri en Sjálfstæðismenn taka þátt á hlutabréfamarkaði.

Viðskiptablaðið reynir í nýlegri umfjöllun í aðdraganda kosninga að tengja saman tvö ólík mál sem snúa að rannsókn á Kviku og mínum kaupum í bankanum. Mín kaup eru ekki til rannsóknar, þessi fjárfesting, né ég. Þetta hefur nákvæmlega ekkert með mig að gera. Ég hef borgað mína skatta af þessari fjárfestingu sem ég borgaði fyrir og er í raun ekki í stöðu til að ákvarða hversu mikla skatta ég greiði af því. Ég er nefnilega ekki með mínar fjárfestingar í sérstöku félagi þar sem ég skammta mér fjármagn. Hitt er að annað mál að einmitt vegna þess að ég hef sjálf átt auka fjármagn til að fjárfesta, veit ég hvernig fjármagn getur einmitt af sér meira fjármagn. Sem er nákvæmlega ástæðan fyrir því að ég er stuðningskona þess að fjármagn sé skattlagt meira.

Aldrei myndi mér detta í hug að gera lítið úr mínum forréttindum. Ég er afsprengi velferðarsamfélags, það er ástæðan fyrir því að ég er nú í framboði fyrir jafnaðarmannaflokk. Því ég hef trú á mikilvægi stuðningskerfanna okkar. Ég hef einnig verið gríðarlega heppin í lífinu, kem frá sterkum félagslegum grunni þó fjármagnið hafi ekki flætt á mínu heimili. Og er mjög meðvituð um það. Slíkri velgengni þarf þó ekki að fylgja firring fyrir stöðu annarra.

Jafnaðarmenn eru ekki á móti markaðnum, við viljum ekki leggja niður hlutabréfafjárfestingar eða koma í veg fyrir verðbréfafjárfestingar. Þetta er einmitt ein af ástæðunum fyrir því að ég fór í pólítík því ég var þreytt á því að hægri menn eigni sér atvinnu- og viðskiptalífið. Það er fáránleg afstaða.

Mín reynsla á markaði hefur einmitt dýpkað skilning minn á eðli hans. Jafnaðarmenn skilja nefnilega að markaðir bresta, og að markaðurinn er langt í frá hlutlaus. Afleiðingar hans eru afleiðingar af þeim ramma sem við í samfélaginu sköpum. Við búum til leikreglurnar hér. Það er ákvörðun að skattleggja fjármagn minna en launatekjur, ekki náttúrulögmál. Aðgerðir gegn eignaójöfnuði fela ekki í sér eignaupptöku eða neikvæðni gagnvart fjárfestingum á markaði. Langt í frá. Þær snúast um að gæðunum sé skipt með réttlátum hætti.

Einstaklingar sem hafa verið heppnir að áskotnast auka fjármagn til fjárfestinga geta hagnast mun meira en aðrir einmitt vegna þess að við höfum öll í þessu samfélagi greitt inn í sameiginlega sjóði sem undirbyggja rammann sem heldur utan um markaðshagkerfið þar sem umrætt fjármagn er ávaxtað. Þess vegna er nákvæmlega ekkert athugavert við að þeir aðilar sem eru í aðstöðu til að fjárfesta og njóta góðs af þessum ramma umfram annað fólk greiði fyrir þann umfram ábata – einfaldlega í samræmi við sín forréttindi.

Þetta er algjör lágkúra í fjölmiðlun, og ástæðan fyrir því að margt ungt fólk veigrar sér við pólitískri þátttöku. Svona fréttamennska er bara til þess fallin að kúga fólk frá lýðræðislegri þátttöku. Ég ætla ekki að leggjast flöt fyrir þessu, þið getið gleymt því. Þetta styrkir mig og okkur í Samfylkingunni bara í þeirri trú að við séum á réttri braut.