Foreldrar og kennarar saman í liði – Gleðilegt nýtt skólaár Andri Rafn Ottesen skrifar 7. ágúst 2024 08:30 Nú þegar verslunarmannahelgin hefur runnið sitt skeið tekur næsti kafli við, hin árlega skólasetning. Það skiptir engu hvort um sé að ræða leik-, grunn-, framhalds-, háskóla eða tónlistarnám, skólasetning er alltaf mjög hátíðleg stund þar sem nýtt skólaár hefst með öllum þeim ævintýrum og áskorunum sem bíða. Síðustu vikur hefur mikið verið rætt og ritað um menntakerfið okkar. Langir biðlistar í leiksskólana, mygluð húsnæði, námsmat, einkunnaverðbólga, samræmd próf, læsi, snjalltækin og samfélagsmiðlarnir, gervigreindin, PISA, tvítyngdu börnin og svona mætti áfram lengi telja. Menntakerfið okkar er ekki, og má ekki vera, það heilagt að ekki megi gagnrýna það eða ræða mögulegar úrbætur. En það er ekki allt á hliðinni hjá okkur. Gleymum ekki öllu því góða sem fyrir er og vel er gert. Það er stundum í eðli okkar að festast í neikvæða gírnum og gleyma að þakka fyrir það góða. Með þessari grein ætla ég alls ekki að fá mér sæti í þeim heita stól að tala fyrir hönd „allra“ foreldra eða „allra“ kennara, heldur slá fyrsta tóninn í farsælt samstarfi fyrir skólasetningu haustsins. Við erum nefnilega öll með sama markmið, að setja börnin í fyrsta sæti. Foreldrahlutverkið er ótrúlega magnað fyrirbæri. Þú færð þennan litla einstakling í hendurnar við fæðingu en því fylgja engar leiðbeiningar. BILLY bókahillan eða BESTÅ skáparnir frá IKEA gætu sennilega litið ögn öðruvísi út ef leiðbeiningarnar góðu fylgdu ekki með. Þess í stað þarft þú að kynnast barninu þínu og læra inná það sjálf/ur. Áður en þú veist af er ár liðið, tíminn flýgur. Að njóta þeirra forréttinda að fá að ala upp barn, fylgja því gegnum frumbernskuna og standa með því meðan það tekur stærstu skrefin í lífinu, er allt þess virði. Að ala upp barn í dag er langt frá því að vera auðvelt. Við lifum á tímum þar sem öfga-framboð á hlutum, vörum og afþreyingu eru alls staðar meðan við vitum ekki nákvæmlega hver eftirspurnin er. „Langar þig að horfa á línulega dagskrá í kvöld? Eða eigum við að finna þátt.. eða jafnvel bíómynd á Sjónvarpi Símans, Netflix, Hulu, Disney+, Amazon Prime eða eigum við frekar að spila?“. Skipulag og dagskrá dagsins er fljót að fyllast þegar morgunmatur er búinn, ef það gafst þá tækifæri til að borða morgunmat saman. Börnin fara í skóla, síðan á æfingar, ýmist íþróttir, tónlist eða annað, síðan þarf að leika við vinina og jafnvel afmæli en það má ekki gleyma að lesa heima svo við komum ekki illa út í lesfiminni. Við fullorðna fólkið þurfum að hugsa um krílin okkar en á sama tíma þurfum við líka að halda heimilinu hreinu, versla í matinn, sinna vinnunni okkar, komast í ræktina því það þarf að huga að heilsunni líka, rækta sambandið við maka, hitta fjölskyldu, vini og félaga til að missa ekki tengslin og loks er það síminn, tölvupóstarnir og eitt og eitt borð í Candy Crush. Svefninn rekur svo lestina. En foreldrar standa ekki einir. Kennarahlutverkið er álíka magnað (og klikkað) fyrirbæri. Þessa dagana sitja fjölmargir kennarar heima hjá sér og leiða hugann að nemendahópunum sem eru væntanlegir. Þessir kennarar eru ýmist að taka við nýjum hópum eða hitta gamla hópa aftur. Það skiptir í raun litlu máli því undirbúningurinn er alltaf eins: að halda eins vel utan um hvern og einn nemanda og mögulegt er. Og þar komum við aftur að IKEA leiðbeiningabókinni. Kennari þarf að kynnast hverjum einasta nemanda í hópnum sínum, kynnast styrkleikum og veikleikum, hvernig sé best að hvetja viðkomandi áfram og ná því mesta og besta fram. Þegar kennari hefur náð því hjá einum nemanda, þá tekur næsti við og næsti þangað til allur hópurinn er kortlagður. Og þá er komið að því að mynda góðan bekkjaranda. Þetta er ótrúlega mikil vinna, en hún er þess virði. Hún er mismikil eftir hópum, árgöngum og skólum en ég er fullviss um að langflestir kennarar leggja þetta á sig, því við erum að vinna með mikilvægustu auðlind landsins okkar, framtíðina. Kæru foreldrar, við erum saman í þessu. Samstarf heimilis og skóla er grundvöllur að farsælu námi barnanna okkar. Kennarar vilja sjá nemendur blómstra og standa sig, þess vegna erum við í þessu starfi. Saman erum við sterkari. Gangi ykkur vel í haust og farsælt komandi skólaár! Áfram æska landsins, áfram menntun, áfram samstarf og samstaða! Höfundur er faðir og umsjónarkennari í grunnskóla. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Þarf ég að flytja úr landi? Katrín Sigríður J. Steingrímsdóttir Skoðun Foreldrar, ömmur og afar þessa lands - áskorun til ykkar! Ragnheiður Stephensen Skoðun Bannað að lækna sykursýki II Lukka Pálsdóttir Skoðun Borgið lausnargjaldið Ólafur Hauksson Skoðun Krónan eða evran? Kostir og gallar Hilmar Þór Hilmarsson Skoðun Helvítis fokking fokk!! Er ekki nóg komið? Maríanna H. Helgadóttir Skoðun Þegar Skagamenn glöddu lítið hjarta María Rut Kristinsdóttir Skoðun Íslenski fasteignamarkaðurinn: spilavíti þar sem húsið vinnur alltaf Ingvar Þóroddsson Skoðun Flokkur fólksins ræðst gegn hagsmunum eldra fólks og komandi kynslóða Þorsteinn Sæmundsson Skoðun Jólaheimsóknir á aðventunni Guðrún Karls Helgudóttir Skoðun Skoðun Skoðun Heilbrigðisvandamál heilbrigðiskerfisins Sigurður Páll Jónsson skrifar Skoðun Heimilislæknir ----- þverfaglegt heilsugæsluteymi! Pétur Heimisson skrifar Skoðun Til friðarsinna á Íslandi Saga Unnsteinsdóttir skrifar Skoðun Að segja satt skiptir máli Þórunn Sveinbjörnsdóttir skrifar Skoðun Jöfnuður í heilbrigðisþjónustu fyrir öll börn – óháð búsetu Sif Huld Albertsdóttir skrifar Skoðun Að drepa eða drepast!? og þar fór það Bakir Anwar Nassar skrifar Skoðun Jane Goodall hvetur íslensk stjórnvöld til að hætta hvalveiðum Jane Goodall skrifar Skoðun Endurnýjun stjórnmálanna Guðjón Sigurbjartsson skrifar Skoðun Árangur og áskoranir í iðnmenntun Arna Arnardóttir,Magnús Hilmar Helgason,Vignir Steinþór Halldórsson skrifar Skoðun Hvar enda skattahækkanir? Bessí Þóra Jónsdóttir skrifar Skoðun Svört orka tekur 2 ár en græn 32 ár Magnús Jóhannesson skrifar Skoðun Ákall um aðgerðir gegn þjóðarmorði í Gaza Eva Dögg Davíðsdóttir skrifar Skoðun Það þarf samfélag til að ala upp barn Ástþór Ólafsson skrifar Skoðun Skömm Reykjavíkurborgar: Hvernig er staðan í leikskólum borgarinnar? Elín Einarsdóttir skrifar Skoðun Á ég að slökkva með fjarstýringunni? Birna Guðný Björnsdóttir skrifar Skoðun Samfélag án Pírata Lenya Rún Taha Karim skrifar Skoðun Burt með biðlista barna…nema þau búi í Reykjavík! Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Það byrjaði sem gola en brátt var komið rok Ásthildur Lóa Þórsdóttir skrifar Skoðun Helvítis fokking fokk!! Er ekki nóg komið? Maríanna H. Helgadóttir skrifar Skoðun Foreldrar, ömmur og afar þessa lands - áskorun til ykkar! Ragnheiður Stephensen skrifar Skoðun Framsókn í forystu fyrir meira og hagkvæmara húsnæði Sigurður Ingi Jóhannsson skrifar Skoðun Raforka til garðyrkjubænda hækkar um 25%. Verða heimilin næst? Elinóra Inga Sigurðardóttir skrifar Skoðun Á tíundu hverri mínútu er kona myrt af einhverjum sem hún þekkir Stella Samúelsdóttir skrifar Skoðun Flokkur fólksins ræðst gegn hagsmunum eldra fólks og komandi kynslóða Þorsteinn Sæmundsson skrifar Skoðun Kerfisbreytingar á Réttindagæslu fatlaðra – óvissa og áhyggjur Aileen Soffia Svensdóttir skrifar Skoðun Þegar Skagamenn glöddu lítið hjarta María Rut Kristinsdóttir skrifar Skoðun Betra veður fyrir íþróttakrakkana okkar! Skúli Bragi Geirdal skrifar Skoðun Grjótið í eggjakörfunni Gunnsteinn R. Ómarsson skrifar Skoðun Vondar hugmyndir í verðbólgu Hildur Sverrisdóttir skrifar Skoðun Jólaheimsóknir á aðventunni Guðrún Karls Helgudóttir skrifar Sjá meira
Nú þegar verslunarmannahelgin hefur runnið sitt skeið tekur næsti kafli við, hin árlega skólasetning. Það skiptir engu hvort um sé að ræða leik-, grunn-, framhalds-, háskóla eða tónlistarnám, skólasetning er alltaf mjög hátíðleg stund þar sem nýtt skólaár hefst með öllum þeim ævintýrum og áskorunum sem bíða. Síðustu vikur hefur mikið verið rætt og ritað um menntakerfið okkar. Langir biðlistar í leiksskólana, mygluð húsnæði, námsmat, einkunnaverðbólga, samræmd próf, læsi, snjalltækin og samfélagsmiðlarnir, gervigreindin, PISA, tvítyngdu börnin og svona mætti áfram lengi telja. Menntakerfið okkar er ekki, og má ekki vera, það heilagt að ekki megi gagnrýna það eða ræða mögulegar úrbætur. En það er ekki allt á hliðinni hjá okkur. Gleymum ekki öllu því góða sem fyrir er og vel er gert. Það er stundum í eðli okkar að festast í neikvæða gírnum og gleyma að þakka fyrir það góða. Með þessari grein ætla ég alls ekki að fá mér sæti í þeim heita stól að tala fyrir hönd „allra“ foreldra eða „allra“ kennara, heldur slá fyrsta tóninn í farsælt samstarfi fyrir skólasetningu haustsins. Við erum nefnilega öll með sama markmið, að setja börnin í fyrsta sæti. Foreldrahlutverkið er ótrúlega magnað fyrirbæri. Þú færð þennan litla einstakling í hendurnar við fæðingu en því fylgja engar leiðbeiningar. BILLY bókahillan eða BESTÅ skáparnir frá IKEA gætu sennilega litið ögn öðruvísi út ef leiðbeiningarnar góðu fylgdu ekki með. Þess í stað þarft þú að kynnast barninu þínu og læra inná það sjálf/ur. Áður en þú veist af er ár liðið, tíminn flýgur. Að njóta þeirra forréttinda að fá að ala upp barn, fylgja því gegnum frumbernskuna og standa með því meðan það tekur stærstu skrefin í lífinu, er allt þess virði. Að ala upp barn í dag er langt frá því að vera auðvelt. Við lifum á tímum þar sem öfga-framboð á hlutum, vörum og afþreyingu eru alls staðar meðan við vitum ekki nákvæmlega hver eftirspurnin er. „Langar þig að horfa á línulega dagskrá í kvöld? Eða eigum við að finna þátt.. eða jafnvel bíómynd á Sjónvarpi Símans, Netflix, Hulu, Disney+, Amazon Prime eða eigum við frekar að spila?“. Skipulag og dagskrá dagsins er fljót að fyllast þegar morgunmatur er búinn, ef það gafst þá tækifæri til að borða morgunmat saman. Börnin fara í skóla, síðan á æfingar, ýmist íþróttir, tónlist eða annað, síðan þarf að leika við vinina og jafnvel afmæli en það má ekki gleyma að lesa heima svo við komum ekki illa út í lesfiminni. Við fullorðna fólkið þurfum að hugsa um krílin okkar en á sama tíma þurfum við líka að halda heimilinu hreinu, versla í matinn, sinna vinnunni okkar, komast í ræktina því það þarf að huga að heilsunni líka, rækta sambandið við maka, hitta fjölskyldu, vini og félaga til að missa ekki tengslin og loks er það síminn, tölvupóstarnir og eitt og eitt borð í Candy Crush. Svefninn rekur svo lestina. En foreldrar standa ekki einir. Kennarahlutverkið er álíka magnað (og klikkað) fyrirbæri. Þessa dagana sitja fjölmargir kennarar heima hjá sér og leiða hugann að nemendahópunum sem eru væntanlegir. Þessir kennarar eru ýmist að taka við nýjum hópum eða hitta gamla hópa aftur. Það skiptir í raun litlu máli því undirbúningurinn er alltaf eins: að halda eins vel utan um hvern og einn nemanda og mögulegt er. Og þar komum við aftur að IKEA leiðbeiningabókinni. Kennari þarf að kynnast hverjum einasta nemanda í hópnum sínum, kynnast styrkleikum og veikleikum, hvernig sé best að hvetja viðkomandi áfram og ná því mesta og besta fram. Þegar kennari hefur náð því hjá einum nemanda, þá tekur næsti við og næsti þangað til allur hópurinn er kortlagður. Og þá er komið að því að mynda góðan bekkjaranda. Þetta er ótrúlega mikil vinna, en hún er þess virði. Hún er mismikil eftir hópum, árgöngum og skólum en ég er fullviss um að langflestir kennarar leggja þetta á sig, því við erum að vinna með mikilvægustu auðlind landsins okkar, framtíðina. Kæru foreldrar, við erum saman í þessu. Samstarf heimilis og skóla er grundvöllur að farsælu námi barnanna okkar. Kennarar vilja sjá nemendur blómstra og standa sig, þess vegna erum við í þessu starfi. Saman erum við sterkari. Gangi ykkur vel í haust og farsælt komandi skólaár! Áfram æska landsins, áfram menntun, áfram samstarf og samstaða! Höfundur er faðir og umsjónarkennari í grunnskóla.
Skoðun Árangur og áskoranir í iðnmenntun Arna Arnardóttir,Magnús Hilmar Helgason,Vignir Steinþór Halldórsson skrifar
Skoðun Skömm Reykjavíkurborgar: Hvernig er staðan í leikskólum borgarinnar? Elín Einarsdóttir skrifar
Skoðun Raforka til garðyrkjubænda hækkar um 25%. Verða heimilin næst? Elinóra Inga Sigurðardóttir skrifar
Skoðun Á tíundu hverri mínútu er kona myrt af einhverjum sem hún þekkir Stella Samúelsdóttir skrifar
Skoðun Flokkur fólksins ræðst gegn hagsmunum eldra fólks og komandi kynslóða Þorsteinn Sæmundsson skrifar
Skoðun Kerfisbreytingar á Réttindagæslu fatlaðra – óvissa og áhyggjur Aileen Soffia Svensdóttir skrifar