Vegna frétta um erindi Valtýs Sigurðssonar, lögmanns Klúbbmanna og co.

Algjörlega magnað stuff.

Nú hafa Klúbbmennirnir svokölluðu sent forsætisráðherra bréf - eða öllu heldur – enginn annar en Valtýr nokkur Sigurðsson hefur sent Katrínu Jakobsdóttur bréf fyrir hönd klúbbmanna, umbjóðanda sinna, þar sem þeim ku ekki líka sú tilhugsun að Erla Bolladóttir fái mögulega einhverjar bætur þar sem hún er ennþá dæmd fyrir að hafa bent á Klúbbmenn þar sem hún á að hafa, ásamt föður mínum og Kristjáni Viðari, fært á téða Klúbbmenn sakir. Við þurfum greinilega að fara gaumgæfilega yfir þetta atriði og nokkur því tengd. Ef einhver þekkir til Magnúsar Leópoldssonar, Valdimars Olsen og Einars Bollasonar þá má gjarnan vísa þessum pistli til þeirra.

Fyrir það fyrsta má taka fram að í raun er einvörðungu Magnús Leópoldsson hér sem er „Klúbbmaður“ (framkvæmdastjóri Klúbbsins). Sigurbjörn Eiríksson (eigandi Klúbbsins) er látinn. Einar Bollason er bróðir Erlu Bolladóttur og ekki „Klúbbmaður“. Hins vegar má benda á að Valdimar Olsen hafði tilteknar tengingar við Klúbbinn, þó hann væri ekki „Klúbbmaður“.

Í öðru lagi verður að taka fram að Valtýr hefur persónulega og mikilla hagsmuna að gæta hér, í þessu máli að „Klúbbmálið“ haldi áfram að vera skrifað á ungmennin en ekki meinta rannsóknaraðila sem eru viðriðnir málið (ég segi „meinta“ rannsóknaraðila vegna þess að þeir voru aldrei að rannsaka neitt, þeir voru að búa til tiltekna sögu[1]).

Það vill svo til að Valtýr þessi tilheyrði gervirannsókninni í Keflavík (1974) sem rannsakaði ekki afdrif Geirfinns Einarssonar heldur var tilgangur „rannsóknarinnar“ að bendla Klúbbmenn við hvarfið hans Geirfinns[1] (Klúbburinn og Ólafur Jóhannesson ráðherra voru þá þegar tengdir saman eftir fund tollgæsluhússins og ólöglega lokun Klúbbsins sem kom í kjölfarið (1972)[2]). Markmiðið með frumrannsókninni í Keflavík var ekki að "góma" Klúbbmenn fyrir eitt eða neitt – heldur að búa til hugrenningartengsl milli Klúbbmanna og mannshvarfs.

[Vilmundur Gylfason, Sighvatur Björgvinsson undir verndarvæng „Vísismafíunnar“ (Ingimundur Sigfússon úr Heklu stjórnarformaður Reykjaprents hf. (eiganda Vísis) eftir stjórnarskiptin sumarið 1975[3] (faðir þjóðaröryggisráðs-stýrihóps-starfskraftsins Vals Ingimundarsonar, sagnfræðings sem er eftir áramótin næstu með áfanga um sáttanefndir í Háskóla Íslands)). Sjálfstæðisflokkurinn og Alþýðuflokkurinn tóku höndum saman (‘75-‘76 og nýttu sér þessi hugrenningartengsl til að koma höggi á Ólaf Jóhannesson, formann Framsóknarflokksins og þáverandi dómsmálaráðherra (’76).]

Nú skrifa Klúbbmenn forsætisráðherra bréf (2019)[4] og halda því m.a. fram, eða Valtýr sjálfur, eða hvernig sem það er í bréfi þessu:

„Það hlýtur að vera verulegt umhugsunarefni hvað komi alsaklausum aðila, eins og Erla telur sig vera, til að spinna upp framburð sem þennan og bera þá Einar, Magnús og Valdimar slíkum sökum og þar með einnig sjálfa sig. Framburð sem var svo trúverðugur að reyndir rannsóknarlögreglumenn létu blekkjast lengi‘

 

Hér koma fyrir tvær forsendur sem eru rangar. Í fyrsta lagi a) að Erla sé að „spinna upp framburð“ (þetta er ekki frá Erlu komið heldur beint og skilmerkilega úr skýrslum frá haustinu 1975 sem Njörður Snæhólm tók af fyllerísrausi manns að nafni Guðmundur Agnarsson og svo fjölskyldumeðlimum hans) og í annan stað b) að það hafi verið ,‚framburður þessi sem var svo trúverðugur að reyndir rannsóknarlögreglumenn létu blekkjast lengi‘‘ (ef „rannsóknarlögreglumennirnir“ í Síðumúla, hefðu yfirhöfuð verið í góðri trú, þá hefðu þeir í fyrsta lagi tekið Guðmund Agnarsson á beinið og í jailið. Spurt krakkana spjörunum út um hann og öfugt, en nei nei, engin þörf á slíku (?!), í annan stað þá hefðu „rannsakendur“ rannsakað fjarvistarsönnun Klúbbmanna um leið og þeir komu fram með þær, en nei nei, engin þörf á slíku (?!) og í þriðja lagi þá hefði Örn Höskuldsson ekki talað um að það væri ekki hægt að sleppa Klúbbmönnum og co úr haldi því málið væri of pólitískt (?!). En gott og vel, förum gaumgæfilega í gegnum þetta.

Hvað eftir annað í frumrannsókninni sér maður enga heiðarlega tilraun gerða til að reyna finna Geirfinn heldur þess í stað, Hauk og Kristján Pétursson sérstaklega (ásamt Valtý Sigurðssyni og Nirði Snæhólm), að spyrja um einhverja atburði eða atvik í Klúbbnum.

Birtingarmynd Klúbbmálsins var m.a. sögusögn sem fór af stað í Keflavík og víðar, að Klúbbmenn væru á einhvern hátt viðriðnir hvarfið á Geirfinni Einarssyni. Góð heimild fyrir því er öll bók 12 í málsgögnum máls 214:

Sú saga sem krakkarnir Sævar, Erla og Kristján voru fengin til að „upplýsa” um í janúar 1976, var öll skjalfest af Nirði Snæhólm nokkrum mánuðum fyrir handtöku þeirra. Þ.e.a.s. öll lykilatriðin úr þeirri sögu sem þau voru látin rekja með samhengislausum hætti, koma fram í skýrslu fjölskyldameðlima Guðmundar Agnarssonar. Samkvæmt skýrslu krakkanna frá janúar 1976, er skrifuð á blað; ferð til Keflavíkur. Í þeirri ferð kom auðvitað Magnús Leópoldsson frá Klúbbnum við sögu[], stór sendibifreið ásamt bátsferð þar sem kafað var eftir spíra. Nema hvað slys hafi valdið því að Geirfinnur hafi fallið frá borði og drukknað. Öll þessi atriði, hvert eitt og einasta, ásamt staðsetningunni þ.e.a.s. „gömlu bryggjuna”, þ.e. dráttarbrautin, komu fram árinu áður, árið 1975 og það áður en eitt einasta krakkaskinn hafði verið handtekið, hvað þá yfirheyrt. (Bók 12, í janúar 1976) Þetta handrið var sum sé til staðar og notað af síðumúla rannsóknar aðilum sem frummynd að sögu þeirra sem pabbi, Erla og Kristján voru látin samþykkja.

[Hvað segir skýrslan að Sævar hafi sagt 22. janúar 1976, þá tuttugu ára gamall.Þetta er rakið í bók 12 í máli 214: fólksbifreið, Magnús Leópoldsson á bls. 6, Klúbburinn á bls 7. Hugmynd sprettur fram um að Geirfinnur yrði með í för að sækja áfengi sem væri út á sjó, ein önnur bifreið til Keflavíkur kemur fram á bls 8 þar sem getið er til um að slys hafi átt sér stað, að Geirfinnur hafi fallið útbyrðis úr bátnum og drukknað á bls. 9.

Hvað segir skýrslan að Erla hafi sagt 23. janúar 1976, rakið í sömu bók: Erlu ekið um Keflavík og svo „flæðamálið til hliðar/þarna við bryggjuna var möl eða sandur, en ekki steyptur kantur eins og venjulega er í höfnum [passar við gömlu bryggjuna, þ.e. dráttarbrautina en ekki nýju höfnina.] Magnús Leópoldsson og fólksbifreið og fleiri bifreiðar nefndar bls. 11 m.a. stór sendibifreið, trillubátur bls. 12.

Hvað segir skýrslan að Kristján hafi sagt: Kristján; stór sendibifreið, við Klúbbinn bls. 15 í bók 12: „Ekki get ég gert mér grein fyrir hvers vegna ég fór inn í þessa bifreið, en eitt er ég viss um, að ég hlýt að hafa þekkt einhvern, eða einhverja, sem í bifreiðinni voru, annars hefði ég ekki farið í hana. Ég get því ekki, í það minnsta ekki enn sem komið er, sagt hverjir voru í bifreiðinni auk mín, en fleiri menn voru í henni. Bifreið þessi gæti vel verið af Mercedes-Benz […] Þessari bifreið var ekið út úr borginni, að ég tel, til Keflavíkur. Bls. 16 í bók 12: […] að ég held stálbát […] mér finnst eins og einhver hreyfing hafi verið á þeim báti […] í það minnsta tvær aðrar bifreiðar voru þarna á staðnum […] sjávarmálið beggja vegna við bryggjunnar var möl, en ekki steinsteypt eða malbikað [passar við gömlu bryggjuna, þ.e.a.s. dráttarbrautina en ekki „venjulegu“ höfnina þ.e. nýju höfnina]. Hvort þessi atburður eða ferðalag mitt var um það leyti, sem farið var að lýsa eftir Geirfinni, get ég ekki fullyrt um, en ég tel það vel hugsanlegt.“

Sævar kemur svo aftur fyrir á hinu skjalfesta yfirheyrslu formi (mjög margar óopinberar „yfirheyrslur“ höfðu þá „tuskað“ hann til í maraþon yfirheyrslum ásamt þeim krökkum öllum. Höfðu réttara sagt pyntað hann til og brotið lög og reglur þess tíma til að fá hann til að samþykkja þessa sögu betur og tengja Klúbbinn við mannshvarf með handriti frá Guðmundi Agnarssyni sem er skjalfest af Nirði Snæhólm þremur mánuðum áður en krakkarnir eiga að vera að segja sömu sögu frá eigin brjósti, (nema enginn Guðmundur Agnarsson kemur við sögu)]

Skjalfest fylleríssaga Guðmundar Agnarssonar er áhugaverð vegna þess að hún kemur fram þremur mánuðum á undan skýrslum pabba, Erlu og Kristjáns. Sonur Guðmundar Agnarssonar, kona, dóttir og tengdasonur koma öll til lögreglu áhyggjufull, 22. í október árið 1975, segja að Guðmundur Agnarsson sinn tali um að vera flæktur í Geirfinnsmálið. Sonurinn segir að Magnús Leópoldsson hafi gefið út ávísun til hans stimplaða af Klúbbnum bls. 67 bók 12. Guðrún, kona hans, segir að Guðmundur hafi trúað Möggu dóttur sinni fyrir því að hann hafi farið út á bát frá Keflavík með Geirfinni til að sækja spíra en Geirfinnur hafi dottið fyrir borð. Guðmundur Agnarsson kemur svo (bls. 82-84) og segir þetta allt hugarburð, en rekur samt sömu fylleríssögu í skýrslu til Njarðar Snæhólm: Að hafa farið á sendibifreið til Keflavíkur, þar hafi Magnús Leópoldsson komið við sögu, þá hafi verið farin bátsferð, með gömlu bryggjunni þ.e.a.s. dráttarbautinni, til þess að ná í spíra en Geirfinnur hafi dottið frá borði. Guðmundur Agnarson segist síðar hafa byggt söguna upp algjörlega á þeim sögusögnum, sem á þeim tíma og áður höfðu gengið manna á milli um hvarf Geirfinns (ein af fjöldamörgum útgáfum). Guðmundur Agnarson rekur þessa bull sögu sína þann 23. október árið 1975 og Njörður Snæhólm tekur skýrsluna sem inniheldur þessi atriði: Magnús Leópoldsson, Sigurbjörn Eiríksson, bílferðir. báti siglt frá dráttarbrautinni, smygl fyrir Klúbbmenn, Geirfinnur í köfun að flytja smyglaðan spíra nema hann kemur ekki upp. Sum sé, nákvæmlega sömu lykilatriði og tvítugir krakkarnir áttu að hafa sagt við „rannsóknar“ aðila skv. skýrslum þann 22.-24. janúar 1976.

Ef „rannsóknar“ aðilar í Síðumúla hefðu verið í góðri trú, hvers vegna í ósköpunum hnepptu þeir ekki Guðmund Agnarsson í gæsluvarðhald, þegar pabbi, Erla og Kristján byrjuðu að apa upp (skv. téðum lögregluskýrslum) nákvæmlega sömu sögu og Guðmundur hafði þá sagt þremur mánuðum á undan? Af hverju spurðu „rannsóknar“ aðilar í Síðumúla ekki Guðmund hvort hann þekkti þremenningana (pabba, Erla, Kristján)? Og af hverju voru þremenningarnir ekki spurðir hvort þau þekktu ekki þennan Guðmund Agnarsson, hvort hann hefði ekki örugglega verið með þeim þarna í þessari skrýtnu ferð til Keflavíkur? Nei, ekkert svoleiðis (?!) Næstum því eins og „rannsóknar“ aðilar vissu að þessi saga væri ósönn til að byrja með enda átti að nota hana í pólitískum tilgangi.

Þá kom Magnús Leópoldsson mjög snemma fram með fjarvistarsönnun, en hún var ekkert rannsökuð strax (?!). Og þrír af þeim fjórmenningum sem hnepptir voru í gæsluvarðhald komu með fjarvistarsönnun. Er það tvítugri Erlu Bolladóttur að kenna, að ekki hafi verið athugað með þær fjarvistarsannanir strax? Nei. Það er „rannsóknar“ aðilum í Síðumúla um að kenna; fullkomlega. Fjarvistarsönnun Magnúsar til að mynda var sú að hann hafi verið að störfum i veitingahúsinu Klúbbnum umrætt kvöld. Þrir starfsmenn Klubbsins a.m.k. munu hafa borið vitni og staðfest þennan framburð Magnúsar. Það var hins vegar ekki athugað með það fyrr en seint og um síðir.

Og athuguðu „rannsóknar“ aðilar hvort eitthvað haldbært væri hægt að sannreyna með þennan meinta vitnisburð pabba og Erlu og Kristjáns fyrst, áður en þeir hnepptu „Klúbbmenn“ í gæsluvarðhald? Nei, það gerðu þeir ekki. Og er hægt að kenna tuttuguára (ekki tuttuguogtveggja, ekki tuttuguogeins heldur 20 ára gömlum ungmennum um það?) Eða er það alfarið á ábyrgð svokallaðra „rannsóknar“ aðila? Svarið er augljóst. Já, að sjálfsögðu er ábyrgðin á meintum „rannsóknar“ aðilum. Örn Höskuldsson, fulltrúi yfirsakadómarans Halldórs Þorbjörnssonar kemst svo að orði og Magnús Leópoldsson hefur eftir honum í bók sinni, Saklaus í klóm réttvísinnar, að Örn hefði ekki getað hleypt þeim alveg strax út, þó þeim myndi vissulega verða sleppt, því málið væri of pólitísks eðlis (?!) og því þyrftu þeir að dúsa aðeins lengur.

Nú jæja, hvað var að gerast á hinu pólitíska sviði? Árásin á Ólaf Jóhannesson, sem náði hámarki sínu þann 2. febrúar 1976, hefði aldrei getað átt sér stað nema vegna þess að þá var búið að hneppa Klúbbmenn í gæsluvarðhald. Þá hefur einn fjórmenninganna (Klúbbmenn og co) haft á orði að hann skildi ekki hvers vegna einhver þremenninganna (pabbi, Erla og Kristján) gat bendlað hann við málið; sjálfur hefði hann aldrei bendlað neinn í málið þrátt fyrir að hafa þurft að þola gífurlega miklar þjáningar. Ástæðan fyrir því er sú að Klúbbmenn áttu aldrei að bendla neinn annan við málið. Þegar þeir voru komnir inn þá var þetta „tilbúið“. Sem sagt allt til reiðu fyrir árásina á Ólaf Jóhannesson. Þannig var aldrei neinn þrýstingur, eða hreinn skáldskapur í skýrslum, af höndum „rannsóknar“ aðila í tilfelli Klúbbmanna. Þrýstingurinn og skáldskapurinn var á krakkana, fyrst til að bendla þau við eitt mannshvarf og svo annað mannshvarf. Og í síðara tilvikinu með það aðalmarkmið að leiðarljósi að því tengdust Klúbbmenn. Hvers vegna? Þetta var gert til þess að hægt væri að koma Klúbbmönnum í gæsluvarðhald. Svo hægt var að leggja til fullrar atlögu gegn Ólafi Jóhannessyni…

Eva Hauksdóttir segir varðandi að þetta atriði hafi ekki verið tekið upp í endurupptökunefnd:

„Við getum vonandi verið sammála um að ekki sé forsvaranlegt að dæma fólk til refsingar á grundvelli þvingaðra játninga eða falskra minninga um eigin sök, sem rannsakendur bera ábyrgð á. Sú afstaða Endurupptökunefndar að sömu ástæður séu ekki efni til endurupptöku þegar vitnisburður beinist gegn öðrum, er í besta falli óskiljanleg. Í versta falli bendir hún til víðtæks skilningsleysis á aðstæðum sakborninga í málinu og áhugaleysi um rannsóknir á sönnunargildi vitnisburða.“[5]

Í raun er „í versta falli“ mun alvarlegra en rakið er hér. Í versta falli hefur yfirhylmingunni og samtryggingunni verið haldið áfram með þessum úrskurði, þar sem ásetningur og frumkvæði er áskilið til að hægt hefði átt að vera að dæma þau fyrir að bera sakir á Klúbbmenn og co. Engin ásetningur né frumkvæði var til staðar og gífurlega dapurlegt að þetta atriði var ekki tekið upp í það skipti hjá endurupptökunefnd. Björn L. Bergsson fékk að launum skrifstofustjóra embætti hjá Landsrétti, eftir þessa lögfræði leikfimi háloftanna.



[1] https://www.visir.is/g/2018180808985

[2] https://www.visir.is/g/2018180829647

[3] https://www.visir.is/g/2018180718821

[4] https://www.ruv.is/…/motmaela-thvi-ad-erla-fai-baetur-an-sy…

[5] https://kvennabladid.is/…/af-furdulegum-forsendum-endurupp…/

Höfundur birti pistilinn fyrst á Facebook þar sem hann birtir jafnframt myndir, skrifum sínum til stuðnings. Þær má nálgast hér að neðan.