Skjaldborg festir sig í sessi

Heimildarmyndahátíðin Skjaldborg var haldin í fimmta sinn á Patreksfirði um helgina og heppnaðist vel. Jón og séra Jón eftir Steinþór Birgisson hreppti áhorfendaverðlaunin.

Rúmlega þrjú hundruð gestir lögðu leið sína á heimildarmyndahátíðina Skjaldborg, sem haldin var á Patreksfirði fimmta árið í röð um hvítasunnuhelgina.

Á dagskrá voru um 20 myndir og verk í vinnslu. Efnistök voru fjölbreytt en bændur og bændamenning voru algengt stef á dagskránni. Í ljósi þess fór því vel á að Ómar Ragnarsson væri heiðursgestur hátíðarinnar, en hann hefur gert aragrúa kvikmynda um fólk á landsbyggðinni. Andri Freyr Viðarsson útvarpsmaður spjallaði við Ómar í Skjaldborgarbíói á laugardagskvöld. Ómar leit þar yfir farinn veg og sýndi brot út gömlum verkum eftir sig og væntanlegum.

Gæði myndanna á hátíðinni í ár voru óvenju mikil og að öðrum ólöstuðum þóttu fimm myndir einna sigurstranglegastar í keppninni um áhorfendaverðlaunin: Jón og séra Jón eftir Steinþór Birgisson; Paradox eftir Sigurð Skúlason og Hafstein Gunnar Sigurðsson; Ge9n eftir Hauk Má Helgason; Bakka Baldur eftir Þorfinn Guðnason; og Land míns föðurs eftir Ólaf de Fleur. Allt merkilegar myndir sem vonandi verða teknar til almennra sýninga áður en langt um líður.

Á sunnudagskvöld var tilkynnt á lokaballi í félagsheimilinu á Patreksfirði að mynd Steinþórs, Jón og séra Jón, hefði orðið hlutskörpust í kosningunni. Myndin, sem jafnframt var opnunarmynd hátíðarinnar, fjallar um séra Jón Ísleifsson, sérlundaðan prest og búskussa sem hraktist úr embætti í Árnesi á Ströndum 2003, vegna deilna við söfnuðinn.

Steinþór heimsótti séra Jón reglulega og fylgdist með honum áður en hann yfirgaf sóknina. Myndin veitir merkilega innsýn í sálarlíf óvenjulegs manns, erfiða sambúð hans við sóknarbörn í fámennri sveit og vinnubrögð kirkjunnar svo nokkuð sé nefnt.

Sérstakur Skjalborgartími, sem tekinn var upp á föstudeginum, var misráðinn og ruglaði margan hátíðargestinn í ríminu.

Á heildina litið var hátíðin hins vegar vel heppnuð; dagskráin var þétt en ekki ofhlaðin og samkomur á kvöldin sköpuðu indæla samkennd og kunningsskap meðal sýningargesta og heimilislegan brag, sem erfiðara væri að ná fram á sambærilegri hátíð í höfuðborginni. Á fimm árum hefur Skjaldborg náð að festa sig í sessi sem einn af athyglisverðari menningarviðburðum.

[email protected]